Atoan

Hasteko, ahoskera lantzen dugu. Letra bakoitza nola ahoskatzen den jakin behar da. Adibidez, hitz bat ikusten badute, nahiz eta esanahia ez jakin, ahoskatzeko gai izan daitezela. Lehendabizi hori erakusten diet. Gero, ohiko agurrak erabiltzen. Ondoren beren burua aurkezten, eta azkenik gramatika. Niri zaila egiten zait gramatika eman gabe esaldi bat buruz ikasteko esatea. Nik ez nuke horrela ikasiko hizkuntza bat. Eta gainera, ez dira umeak, 19-20 urteko gazteak dira, eta nahikoa azkarrak. Hortaz, egitura edo teoria pixka bat ematea ere interesatzen zaie.

Ni ere ahalegin handia egiten ari naiz. Iaz egunero goizean euskaltegira joaten nintzen. Aurten, ordea, astean zehar bi egun bakarrik euskara ikasten dut. Lanagatik kurtsoa murriztu behar izan dut. Gainera, krisiagatik gastuak ere murriztu behar izan dut. Horregatik, Hizkuntza Eskolan ikasten ari naiz, astero bost ordu. Gainera, zorte handia izan dut jende asko han ikasteko zerrenda dago eta kanpoan geratzen da.

...hizkuntzaren parteak ikasteak arrakastaren sentipena eragiten die ikasleei, aurrera egiten ari direla sentiarazten die. Hirugarrenik, hizkuntzaren atalak ikasteak segurtasuna ematen die. Ikasleeek ia ukigarria den zerbait dute ikasteko, adibidez, astean zenbat hitz ikasi dituzten. Laugarrenik, ikasleek arau gramatikalen sortze-ahalmenean sinesten dute; arauak jakiteak adierazpenak sortzen eta ulertzen lagunduko dien ustea dute.

Gehiago dira titulua eta hizkuntza eskakizunak buruan darabiltzatenak, “euskara ikasi nahi dut” esanez datozenak baino. Hala ere, era bateko edo besteko pizgarria izan buruan, ikasle euskaltzalea dugu.

Meritua ez da erdalduntzat ditugun herrietako jendeak euskara ikastea; meritua da euskaldun zaharron komentarioak jasatea. Euskara ikasi eta berrogei urtera ere, euskaldun berri deitzen diegu. Ez zaizkigu euren herriak interesatzen: zer dago, bada, Barakaldon guk ikusteko modukorik? Eta pentsatzen dugu haiek gure herrietara etorri eta flipatu egin behar dutela gure kulturarekin, euskararekin, bizimoduarekin… aber, gure alboko herrietan bizi dira, e? Ez dira euskara ikasi duten japoniarrak, euskal herritarrak dira, geure modu-moduan.

Patxik (Baztarrikak) bi galdera egiten ditu: "zergatik ikasi" eta "zertarako ikasi". Niretzat, lehen galdera soberan dago, ez dago "zertarako ikasi" beste galderarik. Funtzionaltasunean oinarritu behar da beti hizkuntzaren etorkizuna; jakina, identitate-funtzioa ere hor dago, bera bakarrik ezer gutxi den arren.